ترمز موتور سیکلت یکی از اجزای حیاتی و مهم در ایمنی موتور سیکلت است. این سیستم باعث می‌شود که راننده بتواند با کاهش سرعت و توقف کنترل شده، ایمنی خود و دیگران را در جاده حفظ کند. ترمزهای موتور سیکلت از اجزای مختلفی تشکیل شده اند که عبارت اند از :

  • لنت ترمز
  • دیسک ترمز
  • کالیپر
  • پمپ
  • سیلندر

در این میان، لوازم یدکی ترمز موتور سیکلت شامل انواع مختلف لنت، دیسک‌های ترمز، کالیپرهای ترمز و سیستم‌های هیدرولیکی است که به راحتی می‌توان آن‌ها را تعویض و نگهداری کرد.

انواع مختلف ترمز موتور سیکلت به دو دسته اصلی ترمز دیسکی و ترمز درام تقسیم می‌شوند. ترمزهای دیسکی که بیشتر در موتور سیکلت‌های مدرن و اسپرت مورد استفاده قرار می‌گیرند، دارای یک دیسک فلزی هستند که توسط لنت‌های ترمز فشرده می‌شود تا سرعت چرخش چرخ را کاهش دهد. این سیستم به دلیل کارایی بالا، سرعت پاسخ‌دهی سریع‌تر و عملکرد مؤثرتر در شرایط مختلف جوی (مانند باران یا گرد و غبار) نسبت به ترمزهای درام شناخته می‌شود. ترمزهای دیسکی خود به دو نوع هیدرولیکی و مکانیکی تقسیم می‌شوند. در سیستم هیدرولیکی، فشار هیدرولیک ایجاد شده توسط پمپ، باعث حرکت لنت‌ها به سمت دیسک و توقف موتور سیکلت می‌شود. در سیستم مکانیکی، این فرایند توسط کابل‌ها و سیستم‌های مکانیکی انجام می‌شود که نیاز به نگهداری کمتری دارند اما عملکرد آن‌ها کمی ضعیف‌تر است.

در مقابل، ترمزهای درام که معمولاً در موتور سیکلت‌های قدیمی‌تر یا مدل‌های سبک‌تر دیده می‌شوند، دارای یک درام دوار هستند که در داخل آن لنت‌های ترمز به دیواره داخلی فشار وارد می‌کنند تا چرخ را متوقف کنند. ترمزهای درام معمولاً ساده‌تر و ارزان‌تر هستند، اما از نظر کارایی در مقایسه با ترمزهای دیسکی ضعیف‌تر عمل می‌کنند. در این سیستم‌ها به دلیل اینکه حرارت در داخل درام جمع می‌شود، ممکن است عملکرد آن‌ها در مدت زمان طولانی تحت فشار کاهش یابد.

در نهایت، انتخاب نوع ترمز و لوازم یدکی آن بستگی به نیازهای راننده و نوع موتور سیکلت دارد. ترمزهای دیسکی به دلیل قدرت بالاتر و ایمنی بیشتر معمولاً در موتور سیکلت‌های حرفه‌ای و اسپرت استفاده می‌شوند، در حالی که ترمزهای درام به دلیل هزینه کمتر و پیچیدگی کمتر در موتور سیکلت‌های سبک و اقتصادی به کار می‌روند.